Bir bloğmun olduğunun yılda bir kez aklıma gelmesi ne de iyi oluyor değil mi? Koca yılı bir yazıda özetleyiveriyorum işte, müthiş! Şimdi de 2014e bir göz atayım diyorum da neresinden başlasam bilemiyorum. "Çok iyi bir yıldı işte daha ne diyeceğim" diyerek kestirip atasım geliyor 2014ü. Zira 2014 beklediğim gibiydi. Nisana kadar TUSa hazırlanmakla geçen, hazırlanırken 10 kg aldığım ve padişah sakalı bıraktığım ve yılın son aylarında kiloların yarısından çoğunu verdiğim, ardından uygun bir bölüm arayışıyla devam eden, bu esnada ailemle iyi vakit geçirdiğim ve sonunda neredeyse bütün arkadaşlarımın ve kuzenlerimin yaşadığı şehir İstanbul'da, yeni bir evli çiftimizin -blogda reklam olmasın şimdi ;p - evinde noktaladığım bir yıldı. Psikiatri olamasa da belki de kendime daha uygun olan anesteziye ve Kadıköy'e kapak attım. Dışarıdan çok aşina olmadığım, istisnasız ısrarlı tavsiyelerle adım attığım bu branşı aylar geçtikçe tahmin ettiğim gibi bayağı sevdim. Dahil olduğum ortam ise yine çok iyiydi. Sağlığın kartalındaki bu büyük iş yükü, bu ortam olmasa zaten çekilmezdi heralde. Yani ne diyim artık, bu 2014ü anlattığım yazı da her cümlede böyle çok çok iyi, bayağı iyi, mükemmel, harika felan dediğim vıcık vıcık bir yazı oldu işte. Ya yazma yetim azaldı, ya da dikkatim başka yerde. 2incisi ise niye yazıyorsam? Blog yazma isteği işte nabacan. Yeni yıldan da beklediğim şeyler var elbet. 2014ten 14 sayısını içermesinden dolayı beklentim büyüktü. Şimdi 2015ten de fena şeyler beklemiyorum da, bunlar daha akışına bırakılacak şeyler artık, hayırlısı. Raadız yani. Buludlaaar... Pambıq qimi buludla-haaar!!!
