bir süredir windows vistayla uğraşıyorum. aslında bunu anlatmak için yazıya girmemiştim ama bu vista o kadar sinirlerimi arada sırada dürterek beni rahatsız ediyo ki, ister istemez böyle girdim, varın siz düşünün şu vistanın kıllığını. belki de bu vista benim şu anda devrik bir cümle kurmamı bile sağlamış olabilir. ama şimdi vistayı aklımdan çıkarıyorum. hmmmh... hooop
dişçim bana döndü. nasıl döndü? kontrol için gittiğim dişçim bana dönmemişti, sana sonra döneceğim demesine rağmen. ben de tatilde olduğum için ona dönmemiştim. tatilde işimin olmasını sevmem. aklımda iş olmasını hiç sevmem. tatil tembelliktir. çekilen filmimi maille yollamıştım ve ona bakıp dönecekti dişçim bana. artık tatil bitiyor ve ben şu diş işini halletmeliydim. dişçimle irtibata geçtim ve çene cerrahlık bi 20lik diş işim olduğunu söyledi. bu iş beni aşar havasını sezdim ses tonunda. yahu aslında benim dişim sağlamdı, bu ne melem tantanaydı. çekilmezse ağzımın içinde o diş şu dişi itecek, şu diş şunu öne ittirip hop bi diş öne fıydırıverebilirmiş. önceden çekilirse bunlar olmaz imiş mimiş. cerraha gittim. ağız ve çene cerrahı. aralarda çok meşakatli işler yaptım tabi randevu hadisesi gibi. cerrah bey amca bana operasyon hakkında bilgiler verdi. o muayenehane ortamında gayet rahattım zaten ne anlatsa rahatça dinlerdim. bu sıcakta soğuk yer buldum mu bi gevşiyorum zaten. sıcaktan tiskiniorum. sekreter teyze olgun biriydi. telefonda da karakterini belli etmişti zaten. ne olcağını bilmediğim ortamlarda yönlendirici konumda olup işini doğru yapan insanları gördüğüm zaman çok takdir ediyorum. aslında onların görevleri bu zaten. e görevini doğru yapan birini takdir ediyorum. mantıklı. mantıklı demişken yeni kadın programları furyası seda sayan formatlarında devam ediyor. bi garip. eve döndüm kedimi mıncırdım. o bütün gün büro koltuğunda uyumuş. şu anda da elime sürterek bana yavşıyo. elime yavşarken klavyeye yazı yazamam. kovmam lazım. kovmuyorum. oturdu.ama space'e basabilir. tuşları da göremiyorum. kedimi seviyorum. yazıyı burda kesmem uygun olacaktır. bu arada aklıma dişim sağlamken dişimle uğraşmam geldi, yine sinirlendim. ama blogun yeni çehresi geldi aklıma. mutlu oldum. siz de mutlu olun. mutlu dedim de siz mutlu lerzan mutlu geldi aklıma. galiba düşünmeyi kesmem gerekiyor... aa evet. yere boş boş baktım ve unuttum. siz de unutun!