... sömestr kiki ...

tatilin 2. yarısında böceğim papatya prensesim duygucum geldi. her günümü onunla geçirdim. çoook mutlu oldum. her şeyi unuttum, bir tek o vardı aklımda. çok da iyi oldu :) keşke hayat bu kadar basit olsa, güzellikleri yaşamak zor, zahmetli olup ve elimizde olmayan nedenlere bağlı olmasa ;/ gerçi bu güzellikleri eninde sonunda yakalamak da bir şans. neyse derin konular bunlar :) güldüğüme bakmayın sinirden gülüyorum ;p her gelişinde ayrı bir sevgi doğuyor içimde, hayranlık caddeleri oluşuyor beynimde, ne şanslı bi şahsiyet olduğumu anlıyorum. bu kadar şanslı olmak için ne kadar sevap işlediğimi iyilik yaptığımı düşünüyorum, lakin bulamıyorum ;)) Allah nazarlardan saklasın. bazen onunla bu kadar düşünce ve anlayış paralelliğinde olduğum için "şaşırgan otuna ve mutluluk abidesine" dönüşüyorum ki anlatamam :) aslında sık sık dönüşüyorum, bayaa bayaa benziyoruz diyeceğim ama buna "benzemek" değil "aynı yahu" denir diye demiyorum. buraya çok mu "duygu"sal şeyler yazdım kestiremiyorum ama insan güzel şeyleri paylaşıp hissiyaatını arttırmak istiyor. ayrıca bunları buraya yazmak yeri değil falan diyen de olabilir de napayım içimden geldi , delikanlı insanız sonuçta ;p hem pek de bir şey yazdım sayılmaz, türkçe eksikliğimden mi bilmiyorum ama hissettiklerimin anca %10unu ifade edebiliyorum (gerçek : kelimeleri kifayetsizliği) . son olarak, iyi ki geldi ve beni mutlu mesud bahtiyar etti duygum diyerek yazının ana fikrini özetlercesine bitiriş yapmak istiyorum ;p yapıyorum . . .